بارسلونا شب گذشته در ورزشگاه نیوکمپ در مقابل چشمان طرفداران خود به نتیجه ای بهتر از تساوی 1-1 دست نیافت.

بازی در حالی شروع شد که بارسا و طرفداران این تیم می دانستند برای رسیدن به جام تنها باید پیروز از زمین مسابقه بیرون بیایند.

سیمئونه در نیمه اول مجبور به تعویض کاستا و آردا دو بازیکن کلیدی تیم خود به دلیل مصدومیت شد.

بازی در نیمه اول متعادل بود تا این که در دقیقه 33 گل فوق العاده زیبا از پسر اعجاب انگیز (الکسیس) نیوکمپ را از شادی منفجر کرد.

پس از این گل فشار و حملات اتلتیکو همانند تقابل های اخیر این دو تیم در این فصل شدت گرفت ولی بارسا زیر این فشارها دوام آورد و نیمه اول 1-0 به سود کاتالان ها به پایان رسید.

شاید باورش کمی سخت بود ولی همه چیز به سوی تکمیل یک معجزه تاریخی پیش می رفت. بارسا با عجیب ترین و شاید دلچسب ترین قهرمانی تاریخش تنها یک نیمه فاصله داشت.

نیمه دوم را اتلتیکو فوق العاده شروع کرد و خط دفاع بارسا زیر فشار اتلتیکو بسیار بهم ریخته بود.

داوید ویا در دقیقه 46 یک ضربه به تیر دروازه زد و آه و حسرت هواداران اتلتیکو در میان فریادهای کاتالان ها خاموش ماند تا این که در دقیقه 49 با سانتر کوکه پدیده این فصل لیگا از روی نقطه کرنر، گودین گل تساوی را به ثمر رساند و آب سردی روی پیکره 98000 هوادار ریخت.

مسی در این بازی موفق به گلزنی شد و برای چند ثانیه خوشحالی را به اردوی کاتالان ها بازگرداند اما پرچم کمک داور به نشانه آفساید به این خوشحالی زودگذر خاتمه داد.

مارتینو هم یک تعویض اجباری انجام داد و سانگ را به جای بوسکتس که احساس ناراحتی می کرد، به میدان فرستاد.

بارسا نتوانست موقعیت چندان خطرناکی روی دروازه کورتوا خلق کند و شاید زجر آورترین نکته در مورد بارسای این فصل همین عجز در موقعیت سازی باشد.

در نهایت با به صدا در آمدن سوت داور،تیمی که شایسته بود با 90 امتیاز بر قله لالیگا 2013-14 ایستاد و جام را بالای سر برد.

و این گونه یک کابوس طولانی از برای بارسایی ها به پایان رسید و بارسایی که طی 5 سال اخیر افتخارات را درو می کرد، بدون جام ماند!!!

ولی با افتخار سرمان را بلند می کنیم و فریاد می زنیم :

ما بارسا هستیم

SOM EL BARCA